11-07-2021
Het eerste jaar van mijn cpni-opleiding zit er bijna op. De klinische psycho-neuro-immunologie. Komende week de laatste module van het eerste jaar. Halverwege het jaar had ik het gevoel dat het te moeilijk voor mij is: ook cardiologen, andere artsen, fysio’s, osteopaten volgen deze opleiding. Echter bij elke module wordt ik toch weer enthousiast, ook al krabbel regelmatig eens achter mijn oren. Een flinke uitdaging voor mijn brein (inmiddels weet ik ook dat dit voor vrouwen rond de overgang juist een goede gezondheidsprikkel is).
Regelmatig zie ik van diverse leefstijlcoaches standaardprogramma’s voorbij komen, waarbij ik overtuigd ben, dat je een heel eind komt.
Wat maakt dit vak voor mij nou zo boeiend? Jij als mens met je eigen levensloop, die uniek is. Waar zijn klachten begonnen? Gister, vorige week een jaar geleden of misschien waren er al eerder signalen, die je niet als dusdanig hebt herkent.
Is het een lichamelijke klacht? Of misschien de oorsprong elders; mentaal, sociaal, bioritme of een stressvolle zwangerschap van je moeder (waar zij waarschijnlijk ook niets aan kon doen), waardoor jij een hoog alert stress-systeem hebt. Wanneer er elders een ‘grotere wond’ is, dan de klacht die je nu ervaart, zal deze klacht nooit goed herstellen.
Ik vind jou als persoon boeiend en ga graag met jou aan het werk voor jouw beste weg naar een energiek leven!
